citati Zorana Đinđića

Baš zbog takvih,kakvi su ovi što ovde postavljaju komentare,Srbiji nikad neće biti bolje ....Šteta što je ubijen ,veoma zanimljiva i inteligentna ličnost

prerano je otisao

uh da, ali to treba nauciti ..a kad naucis tece ko reka ..

Pokojni premijer Zoran Đinđić je 2003. godine u radnoj knjižici imao samo dvije godine i šest mjeseci radnog staža! Njegova supruga Ružica ima ga još manje. Njeno bogatstvo je još uvijek tajna za srpsku javnost, a naročito količina novca u kešu, kojom raspolaže ova bogata udovica. Dušan Petrović, omogućio je Ružici da postane suvlasnik Viktorija grupe, koja ima monopole na poljoprivredne proizvode i na sve dotacije Vlade po tom osnovu. Treba se podsjetiti da je Đinđićeva vila na Senjaku izgrađena za samo dva mjeseca, Troškove podizanja platila je Vlada Srbije. Đinđić je i sam priznao da posjeduje dionice u tvrtki Koka-kola, a iz tog razdoblja, vlasnik je i jednog preduzeća u mađarskom gradu Kečkemetu. Kada se početkom devedesetih godina vratio iz Njemačke u Srbiju, Zoran Đinđić je imao reputaciju uglednog agenta njemačke obavještajne službe BND. On je imao tačno definisane zadatke djelovanja. Njemački dnevni list Junge Welt objavio je 2002. godine da je čovjek koji je korumpirao bivšeg vojnog ministra Rudolfa Šarpinga (kancelar Schroeder zbog ovog skandala izbacio ga je iz vlade!) također "sponzorirao" i premijera Srbije Zorana Đinđića. On je bio zapadni poslušnik čije su reforme donijele bjedu Srbiji. U čituljama zapadnih listova Đinđić je skoro uvijek slavljen kao bivši student-agitator, koji je hrabro poveo narodni ustanak protiv okrutnog diktatora i pokušao uvesti svoju zemlju u novu demokratsku eru. Ali izvan CNN-ove verzije svjetske istorije, karijera Zorana Đinđića izgleda prilično drugačije. U svojoj biografiji Miloševića, Adam LeBor otkriva kako su Sjedinjene Države dale 70 miliona dolara u koferima srpsкој opoziciji u njenom naporu da zbaci jugoslovenskog lidera 2000. godine. Po naređenju Madeleine Albright, tajne američke kancelarije za jugoslovenske poslove bile su pripremljene da pomognu organizovanje ustanka koji bi zbrisao Miloševića s vlasti. U cetiri susedne zemlje ce zapoceti temeljito isplaniranu i sinhronizovanu aktivnost "stezanja obavestajnog i propagandnog prstena oko Srbije", sa ciljem "podrivanja legalno izabrane vlade u Jugoslaviji," kaze UPI izvestaj. U svojoj knjizi "Kad ovacije utihnu",americki ambasador William Montgomery { Knjiga započinje osnivanjem njegovog ureda u Budimpešti u ljeto 2000.}kaze:“Ja i Zoran Đinđić smo se sastajali, u njegovom kancelariji ili uveče na čaši vina u njegovoj kući, i u većini slučajeva bili smo nasamo. Ipak, od mene, ali i od mnogih drugih skrivao je svoje kontakte s Miloradom Ulemekom Legijom. Do danas mi nije poznato kakve su konkretne koristi imali Legija i njegovi ljudi od Đinđića, no nesporno je da mu je Legija u više navrata pomagao. “ Knjiga detaljno opisuje načine na koje su pomagali petu kolonu/izdajnike u Srbiji. Kada su S. Milošević i njegova Socijalistička stranka konačno pali, Sjedinjene Države su dobile "reformističku" vladu u Beogradu kakvu su željele. Prvi prioritet je bio uvođenje programa "ekonomskih reformi" - što je izraz novog svjetskog poretka za rasprodaju državne imovine u bescijenje multinacionalnim kompanijama.Đinđićeve toliko hvaljene reforme podigle su cijene komunalnih usluga nebu pod oblake, nezaposlenost je oštro skočila na 30 posto, i skoro dvije trećine Srba živelo ispod linije siromaštva. Kad je prodao imovinu svoje zemlje, Miloševića је prodao za obećanu nagradu od sto miliona dolara, iako je to značilo kidnapiranje u suprotnosti s jugoslavenskim zakonima,kao i svoje političke rivale. Lov na Miloševića se završava u Hagu, kada je pronađen mrtav u svojoj ćeliji 11. Tribunal nije nista drugo nego obican politicki instrument/cirkus, kojim se upravlja iz Vasingtona. Unatoč zapadnim hvalospjevima, za veliku većinu Srba, Đinđić će ostati zapamćen kao kvisling koji se obogatio prodajući svoju zemlju onima koji su tako nemilosrdno vodili rat protiv nje, svega nekoliko godina ranije..... Danas je u Srbiji zabranjeno u javnom nastupu podsjetite na izjavu pokojnog premijera iz 1999. godine, kada je sa sigurne udaljenosti pozvao NATO da nastavi bombardovati Srbiju, "jer Milošević samo što nije pao" ... Najgore je od svega što Đinđićev kult grade isti oni, kojih se pred kraj života Đinđić odrekao. O njegovoj ulozi u srpskom politici, trebalo bi suditi istorija s određene vremenske distance, a ne da se svaki 12. mart u Srbiji pretvori u nekadašnji 4. mај. Pravo je čudo da Demokratska stranka prethodnih godina nije uvela i sirene u vrijeme Đinđićeve smrti ….….Mediji su u Srbiji odavno u rukama pouzdanih Bilderberg saradnika, i u njima se niko nepodoban ne može oglasiti. Izvršni producenti u finansiranju ove globalne politicke predstave bili su Daglas Feit i Ricard Perle (obojica jedno vreme na visokim državnim funkcijama u Pentagonu). Oni su preko Bosanskog Odbrambenog Fonda i Rigs banke u Vašingtonu, gde je bio racun Fonda, prikupljali novac za "oslobodilacku borbu" Muslimana u Bosni i na Kosovu u velikom broju islamskih zemalja. Nekoliko stotina miliona dolara sakupljenih za "oslobodioce" od "Miloševiceve velike Srbije" išao je iz arapskih zemalja i sa dalekog istoka, preko Vašingtona na Balkan. Tako je jedna nezavisna istraga FCEN-a otkrila da on odlazi na racune nekakve Al Kaide (za koju se tada prvi put culo) kao i Iranske Pasdarans Revolucionarne Garde. Tako su placani mudžahedini, najamnicka vojska, koju su sacinjavali uglavnom siroti i ratni veterani iz Avganistana koji su dovoženi u Bosnu i na Kosovo da cine teške zulume nad srpskim civilima i izazivaju Srbe. Tako je perfidno izrežirana i Srebrenica. Znajuci da ce se Srbi osvetiti za izvršen brutalni pokolj nad srpskim stanovništvom. Miloševic je ocito od americkih patriota iz CIA i FBI dobio veliki broj dokumenata koji su ovu bandu mogli da raskrinkaju i to na pravom mestu, u Haškom sudu. Javno prikazivanje ove paklene nameštaljke sa svim DOKAZIMA o njenim akterima i mreži delovanja bila je najverovatnije namera Slobodana Miloševica u njegovoj završnoj reci u Hagu. I to se moralo spreciti. ---- Evo jednog dela sa sudjenja Slobodanu Miloševicu, gde on optužuje Osamu Bin Ladena za pomaganje OVK i njihove akcije na Balkanu. Radi se o unakrsnom ispitivanju svedoka Sabita Kadrijua, vodje OVK gerile, od 7. marta 2002. SM: "Rekli ste da ste culi za KLA 1991." Sabit Kadriju: "Citao sam tada u novinama da se nešto desilo u vezi sa njima". SK: Cuo sam za Bin Ladena te godine, ne pre, ali samo kada su u pitanju zlocini protiv americkih gradjana. S. K. "Nije istina da je na Kosovu bilo Mudžahedina. Izmislili ste to. To je plod vaše mašte". SM: (drži dokument u rukama i pokazuje. Vidi se oznaka FBI u zaglavlju). "Pa ovo je kongresni dokument Federalnog Biroa za Istraživanje".{ Izvod iz Dokumenta 1: Kongresno svedocenje , Decembar 18. 2001.} ---….Svet je danas nesumljivo u najvećoj krizi od početka Drugog svetskog rata, a otpori globalnim centrima moci sve su jaci. Za inteligentne ljude širom sveta, Slobodan Miloševic je bio hrabar i požrtvovani borac protiv ovog zla. U Srbiji, medjutim, o ovome se malo zna, a njeni politicki neobrazovani celnici i korumpirane marionete na vlasti o Americi i "medjunarodnoj zajednici" sude na osnovu igranih filmova, globalnih kontrolisnih medija i placenih agenata od uticaja, koji im sede u kabinetima kao savetnici i ne skidaju se iz medija izigravajuci politicke analiticare. .....http://www.guardian.co.uk/world/2003/mar/14/serbia.comment